De West-Vlaamse Jonas Winterland wilde ooit schrijver worden, maar besloot toch te gaan zingen. Zijn schrijftalent komt alsnog volledig tot zijn recht in fijnzinnige liedteksten. In 2015 werd Jonas vader en kwam zijn tweede album uit.

2015 was voor mij het jaar van ...
De struisvogel. Of hoe we met z’n allen onze koppen steeds vaker in het zand steken. Als we niets gezien hebben, kunnen we makkelijker doen alsof we niet weten wat er in de wereld aan de hand is. Vluchtelingencrisis? Fort Europa sluit zijn grenzen (of koestert toch die illusie) en vergadert eindeloos over vage verdeelsleutels. Klimaatopwarming? Even naar de achtergrond geschoven, want de economie moet opnieuw aangezwengeld. Maar 2015 was voor mij toch vooral het jaar van de softie, want door de geboorte van mijn eerste kindje ben ik een nog groter watje geworden dan ik al was. And proud to be one!

Wat is je favoriete woord van 2015?
In elk geval niet grexit of kamikazecoalitie. Om dat soort knullige bedenksels van journalisten moet ik altijd een beetje lachen, en van mij mogen ze zo snel mogelijk in de plooien van de tijd verdwijnen. Duikbootkatholiek vind ik dan wel weer een heerlijk neologisme, maar dat is al een paar jaar oud, geloof ik. Daarom kies ik als mijn favoriete woord van 2015 de naam van mijn pasgeboren kindje. (Ik zei toch dat ik een watje ben?)

Wie vond je de beste/meest inspirerende taalgebruiker van 2015?
Ik heb vooral veel inspiratie geput uit een aantal romans van John Williams en Jonathan Franzen. Het zijn twee schrijvers die mij al eerder hadden omvergeblazen met een meesterwerk, de ene met Stoner en de andere met The Corrections. Als zoiets mij overkomt, vind ik dat ik dan meteen maar alles van die schrijver moet lezen. Het is mij in beide gevallen nog niet gelukt, maar ik ben in 2015 alvast een aardig eind opgeschoten.

Wat was je favoriete taalmoment van 2015?
Het moment waarop de titel van mijn nieuwe album mij te binnen schoot. De songs waren al lang klaar en de deadline voor het artwork naderde, maar ik vond maar geen goede albumtitel. Ik hecht daar veel belang aan, omdat het voor mij én een krachtig statement moet zijn én een vlag die de lading dekt. Vaak kun je daarvoor teruggrijpen naar een songtitel of een tekstfragment, maar deze keer vond ik niets bruikbaars. Ik had wel een song die ‘Zwaartekracht’ heette, en op een van mijn lijstjes stond iets met het woord verzinsels erin. Toen ik daar ‘Zwaartekracht en andere verzinsels’ van maakte, kon ik mijn geluk niet op. Krachtig statement? Check! Vlag die de lading dekt? Checkerdecheck! Ooit zal deze eeuwige twijfelaar zijn deadlines niet halen, maar die dag is voorlopig nog niet aangebroken.

Wat was voor jou het moeilijkste woord in 2015?
Evenwicht. Of de niet zo evidente oefening om mijn muzikantschap te combineren met mijn prille vaderschap. Bevriende muzikanten hadden mij al gewaarschuwd dat het doorweegt, die pittige cocktail van laat thuiskomen na optredens en weinig slapen door een huilende of kraaiende baby, maar je moet het toch aan den lijve ondervinden. Het begrip vermoeidheid heeft in elk geval totaal nieuwe dimensies gekregen. Al een geluk dat mijn kindje het mooiste en liefste ter wereld is en later waarschijnlijk ook nog eens voor definitieve wereldvrede zal zorgen. Dan weet je toch waar je het allemaal voor doet.

Dit is een artikel uit het boek Taal in 2015.