Betekenis 'orden'

Je hebt gezocht op het woord: orden.

or·de (de; v(m)) 1regelmatige plaatsing of schikking van iets; regel, regelmaat: hij stelde orde op zaken schiep orde2geregelde toestand: de openbare orde de maatschappelijke rust en orde; de gevestigde orde het bestaande maatschappelijk bestel, m.n. degenen die het daarin voor het zeggen hebben; orde houden rust onder de leerlingen; een onderwerp aan de orde stellen erover beginnen; alles is in orde naar behoren geregeld; iets in orde maken iets regelen; zijn leven op orde hebben goed geregeld hebben, onder controle hebben; voor de goede orde met het doel dat alles behoorlijk geregeld is; iem. tot de orde roepen (a) berispen; (b) (sport; m.b.t. een vluchter) achterhalen3(meervoud: orden, ordes) groep van aan elkaar verwante families van dieren en planten4(meervoud: orden, ordes) vereniging van personen die aan dezelfde regels gebonden zijn: kloosterorde, ridderordedat is van een heel andere orde behoort tot een andere categorie, is een ander onderwerp or·de·nen (ordende, heeft geordend) 1regelen, in orde brengen, schikken

Dit woord opzoeken in onze grootste woordenboeken?

Bestel nu uw toegang of probeer Van Dale Online gratis. U krijgt direct en zonder verdere verplichtingen tijdelijk toegang tot de beste taalhulpmiddelen van Van Dale.