Mijn collega’s bij andere uitgeverijen vragen altijd wat ik als woordenboekenmaker nou eigenlijk ga doen op de Frankfurter Buchmesse. Elk jaar, half oktober, verplaatst half uitgevend Nederland, of eigenlijk de halve uitgevende wereld, zich naar Frankfurt.

De boekenbeurs laat zich nog het best vergelijken met een groot vliegveld. Mensen uit alle landen van de wereld haasten zich daar over rolbanden (tapis-roulants zeggen sommige mensen, zo’n prachtig Dikke Van Dale-woord) van de ene enorme hal naar de andere, van afspraak naar afspraak. Als je bijvoorbeeld literatuur uitgeeft, of kookboeken, is dit waar het gebeurt, dit zijn de dagen van het jaar waarop je je slag moet slaan. De uitgeefkolossen uit het Engelse taalgebied hebben enorme, glanzende stands, waar aan lange rijen kleine tafeltjes foreign rights managers de rechten van boeken zitten te kopen en te verkopen. De kleinere uitgevers kunnen zich net kleine standjes van een paar vierkante meter veroorloven, maar het ijzeren ritme van dagenlang elk halfuur een afspraak is daar niet anders.

De eerste dag worden de gelikte verkooppraatjes nog vol enthousiasme gehouden, maar in de loop van de dagen zie je zelfs de grootste routiniers langzaam wegzakken in een staat van vermoeide catatonie, en lukt het ze bijna niet meer om voor een specifieke klant van het protocol af te wijken. De diners ’s avonds, en de wijn, na een lange dag praten, helpen daar natuurlijk niet bij.

Laten we het onder ogen zien: hoe interessant ook, woordenboeken zijn in Frankfurt niet het onderwerp met de meeste glamour. En hoe kun je woordenboeken in het buitenland kopen en verkopen? De vraag van mijn collega’s is dus niet zo gek. Toch is mijn bezoek aan Frankfurt ook niet zonder glans. Bijna alle grote woordenboekhuizen zijn er: Oxford, PONS, Zanichelli, Collins, en ik vind het nog altijd stoer om met deze deftige dames en heren aan tafel te mogen zitten. We werken op allerlei manieren samen. We hebben bijvoorbeeld een abonnement op de nieuwe woorden in het Engels, het Duits en het Frans, zodat onze redactie niet elke dag kranten hoeft te lezen in al deze vreemde talen om deze woorden op het spoor te komen. De uitgebreide rijtjes vervoegde werkwoorden die zo vreselijk handig zijn, hebben we samen met onze Deense collega’s ontwikkeld. En ook wij nemen weleens boeken in licentie. Zo komen onze onvolprezen beeldwoordenboeken bijvoorbeeld uit Duitsland.

En of ik aan het einde van de beurs ook verwilderd uit mijn ogen kijk? Het rennen van de ene hal naar de andere vergt natuurlijk zijn tol, maar nee, ik heb juist ontzettend leuke dagen gehad daar.

Jaap Parqui, taaluitgever bij Van Dale Uitgevers

Foto: Facebookpagina Frankfurter Buchmesse